Wosk ziemny (ozokeryt)
Ozokeryt zwany też woskiem ziemnym to mieszanina stałych wielkocząsteczkowych węglowodorów, głównie n- i izo parafinowych. Nazwa została nadana przez E.F. Glockera w 1833 r.
Właściwości fizyczne:
- Barwa: żółta do czerwonobrunatnej
- Temperatura topnienia: 50-100 °C
- Nierozpuszczalny w wodzie, a rozpuszczalny w rozpuszczalnikach węglowodorowych
Występowanie: nad Morzem Kaspijskim, w Ameryce Północnej, w Iraku. Największe na świecie skupienie ozokerytu występuje w okolicach Borysławia na Ukrainie.
Ozokeryt służy do leczenia wielu chorób, z zastosowaniem wosku mineralnego.
Ten minerał składa się z parafiny i cerezyny, oleju mineralnego, smoły i innych zanieczyszczeń. Kolor najczęściej przypomina parkiet dębowy. Ma charakterystyczny zapach nafty. Dla celów terapeutycznych, stosowany jest wosk mineralny, oczyszczony z wody i kwasu. .Osiąga się to przez ogrzewanie produktu do 120 ° C.Ozokeryt nie rozpuszcza się w wodzie, ale z łatwością rozpuszcza się w chloroformie i benzyny. Temperatura topnienia wynosi 52-68 ° C. .Materiał chłodzi się bardzo powoli i stopniowo oddaje ciepło do ciała, nawet w temperaturze 60-70 ° C.
Ozokeryto terapia jest jednym z rodzajów terapii cieplnej, do której stosuje się odpowiednio przygotowany naturalny minerał (produkt destylacji ropy naftowej) czyli wosk ziemny.
Ozokeryt ma działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, antyseptyczne, czyli odkażające skórę, efekt odczulający, stymuluje procesy regeneracyjne skóry. Jego działanie głównie opiera się na działaniu minerałów, które wchodzą w skład ziemnego wosku.
Przede wszystkim, ozokeryt bogaty jest w wapń, niezbędne do tworzenia kości i zębów, w jego skład również wchodzi: żelazo, mangan, aluminium, cynk, magnez.
Poza działaniem cieplnym i mechanicznym ozokeryt wywiera na organizm pacjenta działanie chemiczne. Ostatnie jest uwarunkowane obecnością w górskim wosku biologicznych aktywnych substancji, co zapewnia estrogenne działanie, które mogą głęboko przenikać przez nieuszkodzoną skórę do organizmu.
Ozokeryt również zawiera substancje, które mają antybiotyczne właściwości. Stwierdzono, że ozokeryt ma działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, antyseptyczne, efekt odczulający, stymuluje procesy regeneracyjne (wznowienia) skóry.
Lecznicza siła ozokerytu, w porównaniu z inną borowiną i parafiną, jest wyraźna i widoczna w dużym stopniu. Działanie termoterapii ozokerytem na organizm chorego można warunkowo podzielić na miejscowe i ogólne.
Przekrwienie (hyperemia) skóry jest związana z miejscowym napływem białych krwinek - leukocytów, utworzeniem biologicznie aktywnych substancji, które regulują życiowe procesy w organizmie. Odbywa się aktywacja najważniejszych układów i organów, gojenie uszkodzonych tkanek; normalizuje się działalność centralnego układu nerwowego i gruczołów wydzielania wewnętrznego.
Poza innymi, wosk ziemny, wywołując termiczne skutki powoduje nadmierne pocenie się, co jest bardzo korzystne dla stanu ciała w leczeniu wielu chorób. Najważniejszym efektem jest wydzielenie z potem szkodliwych dla organizmu substancji. Podczas procedury zwiększa się tętno skurczów serca, obniża się ciśnienie tętnicze krwi, słabnie aktywność i napięcie mięśni, zwiększa się temperatura ciała. Stopień reakcji narządów wewnętrznych na zabiegi termalne zależy od ich początkowego stanu oraz ogólnego stanu chorego.
Wskazania do leczenia woskiem ziemnym:
- przewlekłe zapalenie żołądka tak z podwyższoną, jak i obniżoną kwasowością, zapalenie dwunastnicy;
- wrzodowe choroby żołądka i dwunastnicy w stadium remisji i tworzenia blizn;
- przewlekłe zapalenie jelit, zapalenie odbytnicy i esicy, pęknięcia błony śluzowej odbytnicy;
- dyskineza dróg żółciowych, przede wszystkim rodzaju hiperkinetycznego;
- przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego, bez kamieni, stan po usunięciu pęcherzyka żółciowego;
- przewlekłe zapalenie wątroby (w przypadku braku aktywności);
- przewlekłe zapalenie trzustki;
- przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej;
- kamica moczowa;
- przewlekła prostata;
- porażenia nerwów obwodowych, zapalenie korzonków nerwowych, choroby i urazy obwodowych nerwów, rdzenia kręgowego;
- przewlekłe choroby ucha, gardła, nosa;
- zapalne choroby ginekologiczne stany zapalne żeńskich narządów rozrodczych, niepłodność wtórna;
- niektóre choroby skóry;
- przewlekłe choroby płuc i opłucnej;
- choroby stawów i kręgosłupa o charakterze zwyrodnieniowym lub zapalnym w podostrym lub przewlekłym stadium (zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, zapalenie kaletki, zapalenie pochewki ścięgna, zapalenie mięśni, osteochondroza;
- wyniki uszkodzenia układu mięśniowo-szkieletowego.
Lekarze zalecają z ostrożnością w aplikowaniu ozokerytu na stawy łokciowe, skłonności do krwotoku, wrzodowej chorobie żołądka, dwunastnicy, kamicy moczowej, ginekologicznych chorobach i innych. Zaleca się ostrożność w stosowaniu ozokeryto terapii przy zapaleniu trzustki. Istnieje bardzo znane powiedzenie: trzustka nie lubi silnego ciepła i słonej wody.
Przeciwwskazania:
- guzy;
- ostre stany zapalne;
- gruźlica;
- istotne objawy miażdżycy serca, mózgu;
- choroba niedokrwienna serca (CHD) z objawami dławicy piersiowej;
- kłębuszkowe zapalenie nerek;
- aktywne zapalenie wątroby, marskość wątroby;
- nadczynność tarczycy, cukrzyca zdekompensowana;
- torbiele nerek, jajników i innych miejsc;
- padaczka;
- stany podgorączkowe;
- choroby układu sercowo-naczyniowego z powodu niewydolności serca;
- nadciśnienie tętnicze;
- ciąża;
